Op vrijdag zag het niet al te best uit, het bleef onophoudelijk regenen. Om zes uur kwam dan ook het bericht binnen, dat bij SCG niet gevoetbald kon worden. Normaal werd dan een nieuwe datum geprikt, maar dat was niet meer mogelijk zo laat in het seizoen. Er moest gespeeld worden, wilde we het kampioenschap veilig kunnen stellen. Grote broer Eijsden, die wel beschikt over een kunstgrasveld was bereid om de wedstrijd bij hen door te laten gaan. Zij waren immers ook nog in de race, en zo geschiedde.
Om 12.00 uur wilde we richting Eijsden vertrekken, toen bleek dat er wat vervoer probleempjes waren. Misschien was het de spanning? Enfin, eind goed al goed, rond 12.30 uur in Eijsden gearriveerd. Snel omgekleed, gevolgd door een korte wedstrijdbespreking, en 'de wei' op mannen. Waar langzaam aan ook steeds meer publiek toestroomde, deze geven zo'n wedstrijd meteen een flinke dosis sfeer mee. Na de warming-up werd afgetrapt in een 1-4-3-3 systeem. Glenn - Paul,Bart,Benoit,Tom H - Mila,Tom W,Tim H - Teun,Etienne,Thijmen, begonnen. Het liefst wil je iedereen opstellen maar dat gaat nu eenmaal niet. Luca,Julian,Thijs en Tim M moesten even geduld hebben alvorens zij hun bijdragen konden gaan leveren. Ook willen we Michel bedanken voor zijn aanwezigheid en bereidheid ons uit te helpen wanneer we man te kort hadden. Even na ene ging het dan echt om de knikkers. Beide ploegen waren, zoals verwacht, aan elkaar gewaagd. Het spel ging golvend op en neer, echte honderd procent kansen bleven de eerste twintig minuten uit. Men was zoekende naar elkaars 'zwakke' plekjes. Als we dan toch even iets te lang wachten met druk zetten wordt een afgemeten Eijsdense voorzet in de zestien omgezet in een 1-0 achterstand. Even voelde het als, zou het dan toch niet lukken. Was de regen dan misschien een voorteken? Nee, weg met dat bijgeloof. Ik wist tot wat ze in staat zijn. We trapte af en Eijsden dacht, door meteen vol gas druk te gaan zetten, de klus vroegtijdig te kunnen gaan klaren. Men vergat echter dat wij over een aantal geslepen spelers beschikken. Tom Warnier stuurde onze topscoorder Teun Maas direct diep en deze liet deze mogelijkheid niet aan zich voorbij gaan 1-1. Deze pijl snelle gelijkmaker, binnen een minuut, deed iets loskomen in het team. Er kwam steeds meer passie in de spelers naar boven. Als niet veel later Julian Creemers een vrije trap, op de juiste plek in de zestien meter neerlegt. Kan zowaar onze rechtsback, Tom Holtke, zijn eerste van het seizoen als ik me niet vergis, en de uiteindelijke ruststand, binnen schieten. 2-1
Tijdens de pauze aangegeven dat de eerste minuten van een tweede helft vaak cruciaal zijn, een tegenstander komt weer even op adem en kan zowaar flink uit de startblokken schieten, om iets goed te willen maken. We waren er zeker nog niet. Van een Eijsdens offensief bleek na de aftrap echter geen sprake. Waar de eerste helft Glenn nog geregeld redding bracht, was dat deze helft veel minder nodig. Ik vond dat wij steeds meer de overhand kregen. Daarbij deed Tim Hayen na een minuut of vijf eigenlijk de deur voor Eijsden al dicht. Door na een schijnbeweging een onhoudbaar geplaatst schot af te leveren, bracht hij ons op 3-1. Eijsden gaf zich echter nog niet over en deed haar best om onze defensie te blijven bestoken, deze gaven echter geen krimp. Zeker onze snelle backs Paul Heijnen en Tom Holtke bezorgde de Eijsdense voorhoede een niet al te plezierige zaterdagmiddag. Door de voorsprong kwam er iets meer ruimte en zo zagen we geregeld leuke combinaties op het middenveld, via Benoit,Mila,Luca,Thijmen,Thijs en Tim M. We hadden misschien iets meer de breedte van het veld mogen op zoeken. Zeker gezien een aantal flitsende en technisch hoogstaande acties van Julian over rechts waar wel een goaltje uit voort had mogen komen. Uiteindelijk is het Etienne die de wedstrijd in het slot gooit. Op snelheid is hij iedereen de baas en rond vervolgens netjes af. De vreugde en ontlading is een feit zeker als Tim Hayen in je nek springt om vervolgens samen ter aarde te gaan. Met deze 4-1 stand werd het ook mogelijk om Bart Hofman, toch wel het fundament in onze verdediging een soort van publiekswissel te geven. In het laatste kwartier heeft het hele team deze voorsprong behouden en niks meer weg gegeven. Een terechte overwinning en verdiend KAMPIOEN!!!!!!!
Om 12.00 uur wilde we richting Eijsden vertrekken, toen bleek dat er wat vervoer probleempjes waren. Misschien was het de spanning? Enfin, eind goed al goed, rond 12.30 uur in Eijsden gearriveerd. Snel omgekleed, gevolgd door een korte wedstrijdbespreking, en 'de wei' op mannen. Waar langzaam aan ook steeds meer publiek toestroomde, deze geven zo'n wedstrijd meteen een flinke dosis sfeer mee. Na de warming-up werd afgetrapt in een 1-4-3-3 systeem. Glenn - Paul,Bart,Benoit,Tom H - Mila,Tom W,Tim H - Teun,Etienne,Thijmen, begonnen. Het liefst wil je iedereen opstellen maar dat gaat nu eenmaal niet. Luca,Julian,Thijs en Tim M moesten even geduld hebben alvorens zij hun bijdragen konden gaan leveren. Ook willen we Michel bedanken voor zijn aanwezigheid en bereidheid ons uit te helpen wanneer we man te kort hadden. Even na ene ging het dan echt om de knikkers. Beide ploegen waren, zoals verwacht, aan elkaar gewaagd. Het spel ging golvend op en neer, echte honderd procent kansen bleven de eerste twintig minuten uit. Men was zoekende naar elkaars 'zwakke' plekjes. Als we dan toch even iets te lang wachten met druk zetten wordt een afgemeten Eijsdense voorzet in de zestien omgezet in een 1-0 achterstand. Even voelde het als, zou het dan toch niet lukken. Was de regen dan misschien een voorteken? Nee, weg met dat bijgeloof. Ik wist tot wat ze in staat zijn. We trapte af en Eijsden dacht, door meteen vol gas druk te gaan zetten, de klus vroegtijdig te kunnen gaan klaren. Men vergat echter dat wij over een aantal geslepen spelers beschikken. Tom Warnier stuurde onze topscoorder Teun Maas direct diep en deze liet deze mogelijkheid niet aan zich voorbij gaan 1-1. Deze pijl snelle gelijkmaker, binnen een minuut, deed iets loskomen in het team. Er kwam steeds meer passie in de spelers naar boven. Als niet veel later Julian Creemers een vrije trap, op de juiste plek in de zestien meter neerlegt. Kan zowaar onze rechtsback, Tom Holtke, zijn eerste van het seizoen als ik me niet vergis, en de uiteindelijke ruststand, binnen schieten. 2-1
Tijdens de pauze aangegeven dat de eerste minuten van een tweede helft vaak cruciaal zijn, een tegenstander komt weer even op adem en kan zowaar flink uit de startblokken schieten, om iets goed te willen maken. We waren er zeker nog niet. Van een Eijsdens offensief bleek na de aftrap echter geen sprake. Waar de eerste helft Glenn nog geregeld redding bracht, was dat deze helft veel minder nodig. Ik vond dat wij steeds meer de overhand kregen. Daarbij deed Tim Hayen na een minuut of vijf eigenlijk de deur voor Eijsden al dicht. Door na een schijnbeweging een onhoudbaar geplaatst schot af te leveren, bracht hij ons op 3-1. Eijsden gaf zich echter nog niet over en deed haar best om onze defensie te blijven bestoken, deze gaven echter geen krimp. Zeker onze snelle backs Paul Heijnen en Tom Holtke bezorgde de Eijsdense voorhoede een niet al te plezierige zaterdagmiddag. Door de voorsprong kwam er iets meer ruimte en zo zagen we geregeld leuke combinaties op het middenveld, via Benoit,Mila,Luca,Thijmen,Thijs en Tim M. We hadden misschien iets meer de breedte van het veld mogen op zoeken. Zeker gezien een aantal flitsende en technisch hoogstaande acties van Julian over rechts waar wel een goaltje uit voort had mogen komen. Uiteindelijk is het Etienne die de wedstrijd in het slot gooit. Op snelheid is hij iedereen de baas en rond vervolgens netjes af. De vreugde en ontlading is een feit zeker als Tim Hayen in je nek springt om vervolgens samen ter aarde te gaan. Met deze 4-1 stand werd het ook mogelijk om Bart Hofman, toch wel het fundament in onze verdediging een soort van publiekswissel te geven. In het laatste kwartier heeft het hele team deze voorsprong behouden en niks meer weg gegeven. Een terechte overwinning en verdiend KAMPIOEN!!!!!!!
